Nateghi M R, Sanaye Naderi M, Mohammadian H. Association Between Body Mass Index (BMI) and Oocyte and Embryo Quality Indicators in Patients Undergoing Assisted Reproductive Treatment at Sarem Women Hospital, Tehran. SJMR 2025; 10 (1) : 3
URL:
http://saremjrm.com/article-1-345-fa.html
ناطقی محمدرضا، صنایع نادری مریم، محمدیان حدیث. بررسی ارتباط بین شاخص توده بدنی (BMI) با شاخصهای ارزیابی تخمک و جنین در افراد مراجعه کننده به بیمارستان فوق تخصصی صارم تهران. مجله تحقيقات پزشكي صارم. 1404; 10 (1) :11-15
URL: http://saremjrm.com/article-1-345-fa.html
1- مرکز تحقیقات زنان زایمان و ناباروری صارم، بیمارستان فوق تخصصی صارم، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران و مرکز تحقیقات سلولی-مولکولی و سلولهای بنیادی صارم، بیمارستان فوق تخصصی صارم تهران، ایران
2- مرکز تحقیقات زنان زایمان و ناباروری صارم، بیمارستان فوق تخصصی صارم، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران & مرکز تحقیقات سلولی-مولکولی و سلولهای بنیادی صارم، بیمارستان فوق تخصصی صارم تهران، ایران
چکیده: (141 مشاهده)
مقدمه: شاخص توده بدنی (BMI) یکی از عوامل بالقوه مؤثر بر موفقیت روشهای کمکباروری (ART) از جمله لقاح آزمایشگاهی (IVF) و تزریق اسپرم داخل سیتوپلاسمی (ICSI) محسوب میشود. با توجه به شیوع روزافزون چاقی در جوامع، بررسی ارتباط بین BMI و شاخصهای کیفی و کمی گامت و جنین اهمیت بالینی دارد. بنابراین، هدف از این مطالعه، بررسی ارتباط بین BMI با شاخصهای ارزیابی تخمک و جنین در افراد مراجعه کننده به بیمارستان فوق تخصصی صارم تهران بود.
مواد و روشها: در این مطالعه -مقطعی-تحلیلی، ۴۶۲ نفر خانم نابارور مراجعهکننده به بیمارستان فوقتخصصی صارم تهران در یک بازه زمانی مشخص مورد بررسی قرار گرفتند. بیماران بر اساس BMI به چهار گروه (کموزن، نرمال، اضافهوزن و چاق) تقسیم شدند. متغیرهایی شامل تعداد تخمکهای بازیابیشده، کیفیت تخمک و جنین، تعداد جنینهای منتقلشده، نرخ لانهگزینی، مقاومت به انسولین و دیسمنوره ثبت و تحلیل شدند. دادهها با استفاده از آزمونهای آماری مناسب در نرمافزار SPSS تحلیل گردیدند و سطح معناداری، کمتر از 0.05 در نظر گرفته شد.
نتایج: یافتهها نشان داد که بین گروههای مختلف BMI از نظر شاخصهای بالینی ناباروری، مقاومت به انسولین، دیسمنوره، تعداد تخمکها، گرید تخمک، کیفیت جنین و نرخ لانهگزینی تفاوت آماری معناداری وجود ندارد (0.05P>). به طور کلی،BMI تأثیر معناداری بر پارامترهای کیفی و کمی تخمک و جنین در این مطالعه نداشت.
نتیجهگیری: بر خلاف برخی مطالعات گذشته که افزایش BMI را با کاهش کیفیت گامت و جنین مرتبط میدانند، یافتههای این مطالعه نشان میدهد که BMI به تنهایی شاخص پیشبینیکننده معتبری برای کیفیت تخمک و جنین نیست. با توجه به یافتههای متناقض در این حوزه، پیشنهاد میشود تحقیقات آینده با طراحیهای طولی و کنترل دقیقتر عوامل مخدوشگر انجام شود.
شمارهی مقاله: 3
نوع مقاله:
مروری تحلیلی |
موضوع مقاله:
بيماریهای زنان دریافت: 1404/2/7 | پذیرش: 1404/2/29 | انتشار: 1404/3/18