مقدمه: گیاه اسپند یا اسفند با نام علمی Peganum harmala از دیرباز در طب سنتی، به‌عنوان دارو جایگاه ویژه‌ای داشته است. برخی از مطالعات نیز اثر مهارکنندگی ترکیبات گیاهی زیادی از جمله آلکالوئیدهای خانواده بتاکاربولین‌ها را روی سلول‌های سرطانی نشان داد‌ه‌اند. این گیاه حاوی آلکالوئیدهای مهمی از قبیل هارمالین، هارمین، هارمان و غیره از خانواده بتاکاربولین‌ها است. نتایج بررسی‌های پیشین نشان داده‌اند که غلظت های مختلف آلکالوئیدهای یادشده در درمان بیماری‌های مختلفی از جمله مهار سلول‌های سرطانی موثر است. هدف از گردآوری این مقاله، شناساندن گیاه اسپند به‌عنوان یکی از پتانسیل‌های طبیعی ایران در رابطه با گیاهان دارویی و تاثیرات فارماکولوژیک آن بود. در این مطالعه ابتدا کلیدواژه‌های Peganum harmala، pathway of betacarbolins in human body، betacarbolins، Toxicity and Anti-cancer، از سایت‌های Elsivier، Pubmed و Google Scholar جست‌وجو شده و مقالات مربوط به گیاه اسپند دریافت شد. سپس در جست‌وجوی‌های پیشرفته‌تر اثرات فارماکولوژیک گیاه اسپند، پدیده آپوپتوز، مکانیزم اثر ضددردها و غیره، هم به فارسی و هم به انگلیسی، جست‌وجو شد. در نهایت ۳۰ مقاله مربوط به گیاه اسپند در طب سنتی دریافت، ترجمه و بررسی عمیق محتوایی شد.
نتیجه‌گیری: گیاه اسپند یکی از گیاهان دارویی مهم محسوب می‌شود که با داشتن آلکالوئیدهای ارزشمندی از خانواده بتاکاربولین‌ها، ماده موثری علیه سلول‌های سرطانی تولید می‌کند که قادر است در درمان سلول‌های سرطانی موثر واقع شود. مرور مطالعات انجام‌شده نیز مبین این است که عصاره گیاه اسپند، در پیشگیری از پیشروی سلول‌های سرطانی موثر است.