اهداف: در پارگی زودهنگام کیسه آب (PROM)، عوامل متعددی دخالت دارند و تعیین علت واقعی آن همواره مورد بحث بوده است. این مطالعه با هدف بررسی عوامل مادری موثر بر پارگی زودهنگام کیسه آب پس از هفته ۳۷ بارداری انجام شد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه مورد- شاهدی زنان باردار مراجعه‌کننده به بیمارستان فوق تخصصی صارم در دو گروه مورد (۱۲۱ نفر) و کنترل (۱۲۱ نفر) در سال‌های ۱۳۹۲-۱۳۹۰ بررسی شدند. زنان گروه مورد حداقل یک ساعت قبل از زایمان دچار PROM شده بودند. زنان گروه کنترل با کیسه آب سالم از لحاظ سن مادر با گروه مورد، همسان‌سازی شده بودند. تاثیر عواملی مانند کشت واژن، سابقه سقط جنین، تعداد حاملگی‌ها، سابقه جراحی دهانه رحم و طول دهانه رحم بر پارگی زودهنگام کیسه آب بررسی شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون‌های مجذور کای، دقیق فیشر و من- ویتنی به‌وسیله نرم‌افزار SPSS انجام شد.
یافته‌ها: توزیع فراوانی سنی بین دو گروه مورد و کنترل تفاوت معنی‌داری نداشت. رابطه معنی‌داری بین تعداد حاملگی‌ها، جراحی دهانه رحم و کشت واژن با بروز پارگی زودهنگام کیسه آب مشاهده نشد، در حالی که تعداد سقط جنین و طول دهانه رحم کمتر از ۳۵میلی‌متر، رابطه معنی‌داری با بروز پارگی زودهنگام کیسه آب نشان دادند.
نتیجه گیری: طول دهانه رحم کمتر از ۳۵میلی‌متر و تعداد سقط جنین (که این دو عامل نیز به‌نوعی با هم در ارتباط هستند) از عوامل مادری موثر بر پارگی زودهنگام کیسه آب پس از هفته ۳۷ بارداری هستند.