۱- مرکز تحقیقات زنان زایمان و ناباروری صارم، بیمارستان فوق تخصصی صارم، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران و مرکز تحقیقات سلولی-مولکولی و سلولهای بنیادی صارم، بیمارستان فوق تخصصی صارم تهران، ایران
۲- مرکز تحقیقات زنان زایمان و ناباروری صارم، بیمارستان فوق تخصصی صارم، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران & مرکز تحقیقات سلولی-مولکولی و سلولهای بنیادی صارم، بیمارستان فوق تخصصی صارم تهران، ایران
چکیده: (۱۴۶ مشاهده)
مقدمه: پرهاکلامپسی و اکلامپسی جز سه علت اصلی مرگ مادران در سطح جهان هستند. 10 تا 25 درصد این آمار مرگ و میر به دلیل پرهاکلامپسی یا اکلامپسی است. پرهاکلامپسی به عنوان یک بیماری با فشارخون دیاستولیک بیشتر و مساوی 90 میلیمتر جیوه و پروتئینوری قابل توجه در زنان در هفتههای 20 به بالای حاملگی تعریف میشود. در سال 1925، سولفات منیزیم برای درمان اکلامپسی وارد عمل بالینی شد. هدف اصلی در این مطالعه، ارایه پروتوکل موفقیتآمیز میزان دوز سولفات منیزیم برای درمان پرهاکلامپسی در جمعیت مورد مطالعه و عدم مرگ و میر در بیمارستان فوق تخصصی صارم تهران بود.
مواد و روشها: طبق این پروتوکل، در پرهاکلامپسی غیر شدید مادر بستری و بر اساس سن بارداری تصمیم گیری شدند و مراقبتهای اولیه انجام گردید. پس از انجام مراقبتهای اولیه، اگر سن حاملگی 37 هفته و یا بیشتر باشد، در این حالت بایستی برای ختم بارداری اقدام شده و سولفات منیزیم در فاز فعال زایمانی تزریق گردد. اما، اگر سن حاملگی کمتر از 37 هفته باشد، علایم باید مرتباً بررسی و مراقبتهای اولیه تا زمان زایمان انجام گردد. داروی اصلی در کنترل و پیشگیری از تشنج، سولفات منیزیم بود که 4 تا 6 گرم از آن در 100 میلیلیتر سرم رینگر و یا نرمال سالین حل شده و در طی بازه زمانی 15 تا 20 دقیقه تجویز گردید. به دلیل دریافت دوز بالای سولفات منیزیم، به مسمومیت توجه شد و گلوکونات کلسیم در دسترس بود.
نتایج: آمار 10 ساله بیمارستان فوق تخصصی صارم نشان داد که از تعداد 41102 نفر بیمار مراجعه کننده به این بیمارستان، تعداد 463 نفر پرهاکلامپسی شدید و تعداد 166 نفر پرهاکلامپسی خفیف را داشتند که با بکارگیری این پروتکل درمانی، میزان مرگ و میر به صفر رسید. این آمار نشاندهنده یکی از افتخارات این مجموعه به شمار می رود. بیشترین درصد این افراد مربوط به گراوید 1 و پارا صفر بودند و هیچ گونه سقطی در این افراد مشاهده نشد. 90 درصد تعداد جنین این افراد تک قلو بودند و علایم پروتئینوری در بیشتر افراد مشاهده نشد. هایپوکسی جنین فقط در یک مورد اشاره گردید و اکثراً دارای عدم محدودیت رشد داخل رحمی بودند. هیچ کدام از متولدین ناهنجاری مادرزادی نداشتند.
نتیجه گیری: پروتوکل درمانی بیمارستان فوق تخصصی صارم در بکارگیری سولفات منزیم در مدیریت پرهاکلامپسی، روش درمانی کاملاً ایمن بوده که میزان مرگ و میر را به صفر رسانده است و با کمترین عوارض مادر و جنین همراه میباشد و میتواند پروتوکل درمانی مناسبی برای بکارگیری در تمامی مراکز درمانی جهت کنترل پرهاکلامپسی استفاده شود.
شمارهی مقاله: ۲
نوع مقاله:
پژوهشی اصيل |
موضوع مقاله:
زايمان دریافت: 1403/10/10 | پذیرش: 1403/11/25 | انتشار: 1403/12/16