دوره 7، شماره 3 - ( 1402 )
دوره 7 شماره 3 صفحات 150-143 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Hassani Bafrani M, Amini Mahabadi A, Hassani Bafrani H. Investigating the Effect of Diet Containing Sesame Seeds on Epididymis and Seminal Vesicles of Adult Wistar Rats. SJMR 2023; 7 (3) :143-150
URL: http://saremjrm.com/article-1-270-fa.html
URL: http://saremjrm.com/article-1-270-fa.html
حسنی بافرانی مهدی، امینی مهابادی علیرضا، حسنی بافرانی حسن. بررسی اثر رژیم غذایی حاوی دانه کنجد بر اپیدیدیم و ویزیکول سمینال موش‌های صحرایی بالغ نژاد ویستار. مجله تحقيقات پزشكي صارم. 1402; 7 (3) :143-150
1- کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران.
2- مسئول امور اداری، دانشگاه پیام نور اردستان، اصفهان، ایران.
3- استاد تمام؛ مرکز تحقیقات گامتوژنزیس دانشگاه علوم پزشکی کاشان، کاشان، ایران.
2- مسئول امور اداری، دانشگاه پیام نور اردستان، اصفهان، ایران.
3- استاد تمام؛ مرکز تحقیقات گامتوژنزیس دانشگاه علوم پزشکی کاشان، کاشان، ایران.
چکیده: (159 مشاهده)
مقدمه: ناباروری یکی از مشکلات پزشکی در دنیا است و حدود 10 الی 15 درصد از زوج‌ها مشکل ناباروری را تجربه کرده‌اند. در سال‌های اخیر تلاش‌های زیادی برای تشخیص گیاهان دارویی مطلوب و ایده‌آل با اثر ضد متابولیکی قوی و تاثیر آنها بر باروری نرها انجام شده است. کنجد دانه روغنی مهمی است که ازگیاه Sesamum indicum گرفته می‌شود. هدف از این مطالعه، بررسی تأثیر رژیم غذایی دانه کنجد بر ساختار اپیدیدیم و ویزیکول سمینال موش‌های صحرایی نر بالغ بود.
مواد و روش ها: تعداد 30 سر موش صحرایی بالغ 200 گرمی ویستار از حیوان‌خانه دانشگاه علوم پزشکی کاشان تهیه شدند. موش‌ها به طور تصادفی به دو گروه آزمایش (تعداد 15 سر) و کنترل (تعداد 15 سر) تقسیم شدند. گروه کنترل جیره استاندارد و گروه تجربی جیره حاوی 70 درصد جیره استاندارد و 30 درصد دانه کنجد پس از شیرگیری به مدت 12 هفته دریافت نمودند. اپیدیدیم سمت راست برداشته شد و به چند قطعه در یک بطری نمونه حاوی نرمال سالین برای چند دقیقه خرد شد تا اسپرم به بیرون شنا کند. پارامترهای اسپرم، تعداد و تحرک اسپرم نیز تعیین شد. اپیدیدیم سمت چپ به سه بخش تقسیم و برای ارزیابی بافت شناسی در محلول بوئین تثبیت گردید. همچنین، وزیکول منی پس از فیکس شدن مورد بررسی قرار گرفتند.. داده‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون t مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. 0.05P< در سطح معنی‌داری در نظر گرفته شد.
نتایج: میانگین تعداد سلول‌ها و تحرک اسپرم در اپیدیدیم چپ در گروه آزمایش نسبت به شاهد بسیار معنی‌دار بود (0.001P<). میانگین قطر اپیدیدیم لوله‌ها، لومن و اپیتلیوم در سه قسمت تفاوت معنی‌داری نداشت (0.05P>). بین دو گروه درمان و کنترل در قطر فیبروماسکولار و اپیتلیوم ویزیکول سمینال تفاوت معنی‌داری مشاهده شد (0.05P<). تراکم حجمی اپیتلیوم وزیکول منی در گروه درمان نسبت به گروه کنترل هم به طور معنی‌داری افزایش یافت، اما تراکم حجمی غده فیبروماسکول و لومن وزیکول منی در گروه درمان نسبت به گروه کنترل به طور معنی‌داری کاهش یافت.
نتیجه گیری: مصرف کنجد باعث بهبود تحرک و تعداد اسپرم‌ها شد. اما، تاثیری بر بافت اپیدیدیم نداشت. بنابراین، برای بررسی بیشتر این دانه بر سیستم تولید مثل باید مطالعات بیشتری در این زمینه انجام گردد.
مواد و روش ها: تعداد 30 سر موش صحرایی بالغ 200 گرمی ویستار از حیوان‌خانه دانشگاه علوم پزشکی کاشان تهیه شدند. موش‌ها به طور تصادفی به دو گروه آزمایش (تعداد 15 سر) و کنترل (تعداد 15 سر) تقسیم شدند. گروه کنترل جیره استاندارد و گروه تجربی جیره حاوی 70 درصد جیره استاندارد و 30 درصد دانه کنجد پس از شیرگیری به مدت 12 هفته دریافت نمودند. اپیدیدیم سمت راست برداشته شد و به چند قطعه در یک بطری نمونه حاوی نرمال سالین برای چند دقیقه خرد شد تا اسپرم به بیرون شنا کند. پارامترهای اسپرم، تعداد و تحرک اسپرم نیز تعیین شد. اپیدیدیم سمت چپ به سه بخش تقسیم و برای ارزیابی بافت شناسی در محلول بوئین تثبیت گردید. همچنین، وزیکول منی پس از فیکس شدن مورد بررسی قرار گرفتند.. داده‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون t مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. 0.05P< در سطح معنی‌داری در نظر گرفته شد.
نتایج: میانگین تعداد سلول‌ها و تحرک اسپرم در اپیدیدیم چپ در گروه آزمایش نسبت به شاهد بسیار معنی‌دار بود (0.001P<). میانگین قطر اپیدیدیم لوله‌ها، لومن و اپیتلیوم در سه قسمت تفاوت معنی‌داری نداشت (0.05P>). بین دو گروه درمان و کنترل در قطر فیبروماسکولار و اپیتلیوم ویزیکول سمینال تفاوت معنی‌داری مشاهده شد (0.05P<). تراکم حجمی اپیتلیوم وزیکول منی در گروه درمان نسبت به گروه کنترل هم به طور معنی‌داری افزایش یافت، اما تراکم حجمی غده فیبروماسکول و لومن وزیکول منی در گروه درمان نسبت به گروه کنترل به طور معنی‌داری کاهش یافت.
نتیجه گیری: مصرف کنجد باعث بهبود تحرک و تعداد اسپرم‌ها شد. اما، تاثیری بر بافت اپیدیدیم نداشت. بنابراین، برای بررسی بیشتر این دانه بر سیستم تولید مثل باید مطالعات بیشتری در این زمینه انجام گردد.
شماره‌ی مقاله: 2
واژه‌های کلیدی: دانه کنجد، موش صحرایی، وزیکول سمینال، اپیدیدیم، بافت شناسی
نوع مقاله: پژوهشی اصيل |
موضوع مقاله:
ناباروری
دریافت: 1402/1/21 | پذیرش: 1402/1/21 | انتشار: 1402/1/21
دریافت: 1402/1/21 | پذیرش: 1402/1/21 | انتشار: 1402/1/21
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
