مقدمه: در دوره قاجار مریضخانههایی با بودجه شخصی برای رفاه حال مردم تاسیس شدند که از جمله آنها مریضخانه وزیری بود. در این مقاله، تلاش نگارنده بر آن بود بهمنظور هر چه پُربارترشدن و صحت مندرجات مقاله از کلیه منابع و مآخذ دست اول موجود بهخصوص اسناد تاریخی موجود در سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران بهره گیرد تا ضمن نگارش تاریخچهای دقیق از تاسیس و سیر اجرایی و فعالیت بیمارستان وزیری، یادی از تکاپو و همت میرزا عیسی وزیر و شیخ هادی نجمآبادی از خیرین در عرصه درمان کشور ایران شده باشد.
نتیجهگیری: مریضخانه وزیری با تخصیص درآمد موقوفات میرزا عیسی وزیر و به همت شیخ هادی نجمآبادی بنا شد و طی ۹۷ سال (از ۱۴۱۵-۱۳۱۸ قمری) هزاران بیمار از خدمات درمانی آن بهرهمند شدند. میرزا عیسی معروف به "وزیر"، بعد از آنکه در سال ۱۳۱۰ قمری مبتلا به وبا شد، به فکر دایرکردن بیمارستانی برای ارتقای سطح بهداشت مردم و مبارزه با بیماریها افتاد و قبل از مرگش به شیخ هادی نجمآبادی وصیت کرد که از ثلث دارایی او مریضخانهای بنا کند، ولی بهواسطه اختلافاتی که بین ورثه میرزا عیسی پیش آمد، این اقدام تا سال ۱۳۱۵ قمری عملی نشد. در اواسط سال ۱۳۱۵ قمری شیخ هادی اختلافات را مرتفع نمود و زمینی به مساحت ۴۰۰۰متر مربع که محل فعلی بیمارستان وزیری است، طبق وصیت برای ساختمان بیمارستان انتخاب کرد و بنای آن تا سال ۱۳۱۸ قمری/۱۲۷۹ شمسی ادامه یافت.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |