اهداف: ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) به‌عنوان یکی از علل سرطان‌های آنوژنیتال از جمله سرطان رحم شناخته می‌شود. عدم توانایی کشت ویروسی، موجب شده است تا شناسایی اولیه ویروس سخت باشد. بنابراین روش‌های مولکولی بهترین راه شناسایی است و در میان این روش‌ها، روش‌های بر پایه تکثیر با واکنش زنجیره‌ای پلیمراز (PCR) در امر تشخیص بسیار مفید و دقیق هستند. هدف این پژوهش، بررسی وضعیت حضور HPV در نمونه بیماران ایرانی و رابطه نوع ویروس (نوع پرخطر و کم‌خطر) با ضایعات دهانه رحم با روش‌های مولکولی و بر پایه PCR نمونه ویروس بود.
مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر روی ۶۷ نمونه بیوپسی و سیتولوژی مایع شامل سیتولوژی مایع دهانه رحم و بیوپسی بافت سروکیس انجام شد. آزمون تشخیصی سیتولوژی و بررسی آسیب‌شناسی انجام و DNA استخراج شد و سپس به‌کمک پرایمرهای اختصاصی MY۰۹/MY۱۱ مخصوص ژن کپسیدی، تایپینگ به‌روش PCR انجام شد.
یافته‌ها: از ۶۷ نمونه بیمار، ۲ مورد (۳%) با وجود علایم در سیتولوژی دهانه رحم، به HPV آلوده نبودند. ۷ مورد فاقد علایم در سلول‌های اپی‌تلیال سروکیس بودند که البته از نظر ویروس، مثبت بودند و بقیه نیز هم واجد ویروس و هم علایم بالینی بودند. بیشتر نمونه‌ها (۵۲/۲%) به انواع پرخطر ویروس آلوده بودند، که اغلب آنها نوع ۱۶ ویروس بودند.
نتیجه‌گیری: HPV را می‌توان مسئول اصلی علایم تغییرات سلول‌های دهانه رحم دانست که قابلیت تبدیل‌شدن به سرطان را دارد. همچنین در اکثر موارد عامل اصلی آلودگی، تیپ‌های پرخطر ویروس هستند. شایع‌ترین تیپ ویروسی آلوده‌کننده اپی‌تلیال دهانه رحم HPV۱۶ است.