هدف: هدف این مطالعه، تجزیه و تحلیل عوامل مرتبط با ناپایداری ستون فقرات گردنی در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید به روش مرور نظاممند و متاآنالیز است.
روشها: مقالات مرتبط با ناپایداری ستون فقرات گردنی در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید با جستجو در پایگاههای Embase، PubMed/MEDLINE، Scopus، Web of Science و مگیران تا دسامبر ۲۰۲۴ گردآوری شدند. متاآنالیز با استفاده از نرمافزار RevMan 5.3 انجام شد.
یافتهها: شیوع تجمعی CSI در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید ۳۹.۰۸ درصد بود. بروز علائم RA در بیماران دارای CSI نسبت به بیماران فاقد CSI در سنین پایینتری بود. عوامل خطر مرتبط عبارت بودند از سابقه جراحی مفصل [OR=1.97, 95%CI: (1.50, 2.59), P<0.00001]؛ مدتزمان بیماری [MD=4.48, 95%CI: (2.17, 6.80), P=0.0001]؛ تخریب مفاصل محیطی [OR=2.37, 95%CI: (1.96, 2.86), P<0.00001]؛ سرعت رسوب گویچههای قرمز یا ESR [MD=6.34, 95% CI: (3.75, 8.93), P<0.00001]؛ تیتر پروتئین واکنشی C یا CRP [MD=0.67, 95%CI: (0.25, 1.09), P=0.002]؛ تست سرولوژیک مثبت CRP [OR=1.79, 95%CI: (1.31, 2.43), P=0.0002] و درمان با متوترکسات [OR=1.30, 95%CI: (1.01, 1.68), P=0.04]؛ کورتیکواستروئیدها [OR=2.26, 95%CI: (1.78, 2.88), P<0.00001] و زیستداروها [OR=2.34, 95%CI: (1.58, 3.47), P<0.0001].
نتیجهگیری: میزان کلی شیوع ناپایداری ستون فقرات گردنی در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید ۳۹.۰۸ درصد بود. سن پایین بروز آرتریت روماتوئید و مدتزمان بیماری، سابقه جراحی مفصل و تخریب مفاصل محیطی، ESR و CRP، و همچنین درمان با متوترکسات، کورتیکواستروئیدها و زیستداروها با ناپایداری ستون فقرات گردنی ارتباط معنیدار داشت. این مطالعه دادههای کاربردی برای تشخیص زودهنگام از ناپایداری ستون فقرات گردنی در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید ارائه میدهد.
نوع مقاله:
مروری سیستماتيک |
موضوع مقاله:
بهداشت و ايمني دریافت: 1403/8/28 | پذیرش: 1403/9/10 | انتشار: 1403/10/13
ارسال پیام به نویسنده مسئول