اهداف: یکی از مشکلات مهم در فرآیند درمانی باروری درشیشه، شکست مکرر در لانهگزینی جنین بدون علت شناختهشده است. با توجه به اهمیت عوامل ایمونولوژیک، تعدیل سیستم ایمنی بهمنظور پذیرش جنینی رویکرد درمانی مناسبی بهنظر میرسد که یکی راهکارهای آن روش درمانی ایمنسازی لنفوسیتی است. هدف این مطالعه بررسی میزان موفقیت روش درمان ایمنسازی لنفوسیتی در بیماران شکست مکرر باروری درشیشه غیرقابل توضیح با استفاده از روش درمانی بود.
مواد و روشها: این مطالعه مداخلهای غیرتجربی روی ۶۱ بیمار (زوج نابارور) دارای سابقه ۲ بار شکست در باروری درشیشه یا بیشتر، طی یک دوره ۲ساله از ابتدای سال ۱۳۸۹ تا ۱۳۹۱ در بیمارستان فوق تخصصی صارم شهر تهران انجام شد. زنانی که آزمون کراسمچ لنفوسیتی آنها برای آنتیبادی سیتوتوکسیک ضدآنتیژن پدری منفی بود برای بررسی روش درمانی ایمنسازی لنفوسیتی انتخاب شدند. دادهها با کمک آمار توصیفی و تحلیلی و با استفاده از نرمافزار SPSS ۱۳ بررسی شدند.
یافتهها: میانگین تعداد جنینهای منتقلشده بهترتیب برای جنین تازه و فریزشده، ۳/۱۷ و ۱/۵ عدد و میزان بارداری برحسب هر سیکل درمانی ایمنسازی لنفوسیتی، ۳۱/۱% بهدست آمد. میزان موفقیت برحسب تولد نوزاد ترم بهازای هر سیکل درمانی ایمنسازی لنفوسیتی در کل ۲۶/۲۳% برآورد شد. رابطه معنیداری بین مثبتشدن آزمایش HCG- و طول دوره ناباروری، تعداد فولیکولهای بهدستآمده، جنین خارجشده از انجماد یا تعداد جنین منتقلشده بهدست نیامد (۰/۰۵
نتیجهگیری: روش درمانی ایمنسازی لنفوسیتی میتواند یک گزینه درمان انتخابی مفید برای بیماران شکست مکرر باروری درشیشه غیرقابل توضیح باشد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |