اهداف: سقط مکرر خودبهخودی (RSA) بهعنوان یکی از متداولترین مشکلات بارداری مطرح است. عوامل ایمونولوژیک از جمله خودایمنی بر نتیجه بارداری این بیماران دخیل هستند. آنتیبادیهای اتوایمیون میتوانند بر روی جفت یا جنین اثر مخرب داشته باشند و منجر به سقط شوند. بنابراین، این مطالعه با هدف مقایسه میزان اتوآنتیبادیهای ضدپروتئینهای جفتی پروکسیردوکسین ۳ و پروکسیردوکسین ۴ در سرم بیماران دارای سابقه سقط مکرر و زنان سالم انجام شد.
مواد و روشها: در این مطالعه شاهد- موردی تعداد ۱۰۰ بیمار زن با سابقه حداقل ۳ سقط مکرر خودبهخودی، بهعنوان گروه مورد و ۳۲ زن سالم بدون سابقه سقط و دارای حداقل دو فرزند زنده، بهعنوان گروه کنترل در بیمارستان صارم شهر تهران بررسی شدند. سطوح سرمی آنتیبادیهای آنتیپروکسیردوکسین ۳ (Prx۳) و آنتیپروکسیردوکسین ۴ (Prx۴) با طراحی کیت الایزا در دو گروه اندازهگیری شد. دادهها با استفاده از آزمون آماری میویتنی یو در نرمافزار SPSS تجزیه و تحلیل شد.
یافتهها: سطح بالاتری از آنتیبادی آنتیپروکسیردوکسین ۴ در زنان RSA در مقایسه با زنان سالم مشاهده شد (۰/۰۰۴=p)، در حالی که اختلاف سطح اتوآنتیبادی آنتیپروکسیردوکسین ۳ در دو گروه از نظرآماری، معنیدار نبود (۰/۵۱=p).
نتیجهگیری: سطح سرمی اتوآنتیبادی جفتی آنتیپروکسیردوکسین ۳ در بیماران با سقط مکرر و زنان سالم تفاوتی ندارد، در حالی که سطح سرمی اتوآنتیبادی آنتیپروکسیردوکسین ۴ در بیماران دارای سابقه سقط مکرر بالاتر از زنان سالم است.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |