مرکز تحقیقات زنان زایمان و ناباروری صارم، بیمارستان فوق تخصصی صارم، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران & مرکز تحقیقات سلولی-مولکولی و سلولهای بنیادی صارم، بیمارستان فوق تخصصی صارم تهران، ایران
چکیده: (1919 مشاهده)
انجماد اسپرم انسان از اواخر دهه 1950 برای بیمارانی که تحت شیمی درمانی یا رادیوتراپی قرار میگیرند، مورد استفاده بوده است. انجماد اسپرم یک روش پرکاربرد برای حفظ اسپرم است، انجماد اسپرم به طور فزایندهای حتی در موارد اختلالات دیگر، مانند بیماریهای خودایمنی که بر عملکرد تولید مثل تأثیر میگذارد موثر است. علاوه بر این، انجماد اسپرم به بیماران مبتلا به اولیگواسپرمی شدید یا اختلال انزال برای تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم (ICSI) ارایه میشود. همچنین برخی بیماریهای غیر بدخیم مانند دیابت و اختلالات خود ایمنی ممکن است منجر به آسیب بیضه شود و انجماد در این شرایط نیز توصیه میشود. در حال حاضر تکنیکهای مختلفی برای انجماد اسپرم وجود دارد تکنیک ایدهآل برای دستیابی به کیفیت بهتر اسپرم پس از ذوب همچنان یک راز باقی مانده است. یک مانع اصلی در حین انجماد، تشکیل کریستالهای یخ درون سلولی است. Cryodamage ایجاد شده توسط انجماد باعث تغییرات ساختاری و مولکولی در اسپرم میشود. صدمات ممکن است به دلیل استرس اکسیداتیو، استرس دمایی و استرس اسمزی اتفاق بیفتد، که سپس منجر به تغییر در سیالیت غشای پلاسمایی، تحرک، زنده بودن و یکپارچگی DNA اسپرم میشود. روشهای متعددی برای فریز-ذوب مایع منی وجود دارد که ممکن است آسیبهایی بر عملکرد اسپرم ، حیات اسپرم و در نهایت درصد کیفیت و باروری وارد کند. انجماد اسپرم انسان در حال حاضر بیش از 80 سال است که وجود دارد و روشهای تجربی هنوز هم امروزه استفاده میشود. هدف مشترک همه تکنیکهای مورد استفاده دستیابی به بالاترین بقای سلولی پس از ذوب است، زیرا درصد حیات و تحرک اسپرم پس از فریز-ذوب کاهش مییابد. سلولها در طول انجماد با موانع زیادی روبرو هستند و آسیبهای سرمایی ممکن است رخ دهد. یک مانع بزرگ، تشکیل کریستالهای یخ درون سلولی است. میدانیم که آب مایع برای عملکرد سلولهای زنده ضروری است، اما انجماد آن میتواند کشنده باشد. آسیب سرمایی شناخته شده، که میتواند هنگام انجماد اسپرم اتفاق بیفتد. به طور خلاصه، انجماد اسپرم یک تکنیک ضروری است، میتواند در عملکرد ها و سطوح مختلف سلولی مشاهده شود، اما اثرات منفی زیادی بر پارامترهای اسپرم دارد، مانند: کاهش تحرک و زنده ماندن اسپرم، کاهش نرخ فعالیت میتوکندری، کاهش در یکپارچگی DNA، و افزایش در تولید گونههای اکسیژن فعال (ROS). با بررسی مقالات، هیچ نتیجه قطعی در رابطه با اولویت بندی یک روش خاص وجود ندارد، اما میتوان فرض کرد که آینده روشنی برای بهینه سازی روشهای انجماد وجود دارد که بتوانیم به نتایج باروری بهتر و نرخ بارداری بالاتر دست یابیم. محققان در حال کشف روشهای جدیدی برای بهبود پارامترهای اسپرم پس از ذوب هستند.
شمارهی مقاله: 8
نوع مقاله:
مروری سیستماتيک |
موضوع مقاله:
ناباروری دریافت: 1403/8/12 | پذیرش: 1403/9/20 | انتشار: 1403/11/15