Kamani M, nikzad H, Khodadadi M. The protective effect of alcoholic extract of Allium cepa seeds on the histopathological changes of epididymis in streptozotocine-induced diabetic rats. SJMR 2020; 5 (3) :134-141
URL:
http://saremjrm.com/article-1-199-fa.html
کمانی مهران، نیک زاد حسین، خدادادی مریم. اثر حفاظتی عصاره الکلی دانه پیاز بر روی تغییرات هیستوپاتولوژی بافت اپیدیدیم موش نر دیابتی شده با استرپتوزوتوسین. مجله تحقيقات پزشكي صارم. 1399; 5 (3) :134-141
URL: http://saremjrm.com/article-1-199-fa.html
1- دانشجوی دکترای علوم تشریح، گروه آناتومی و بیولوژی سلولی مولکولی، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران.
2- استاد علوم تشریح، مرکز تحقیقات گامتوژنز، دانشگاه علوم پزشکی کاشان، کاشان، ایران. ، nikzad_h@kaums.ac.ir
3- کارشناسی ارشد علوم سلولی و ملکولی، دانشگاه علوم پزشکی کاشان، کاشان، ایران.
چکیده: (1829 مشاهده)
سابقه و هدف: دیابت اثرات نامطلوبی روی دستگاه تولید مثل مردان دارد. پیاز دارای آنتی اکسیدانهای زیادی می باشد که میتواند اثرات مخرب ناشی از دیابت بر روی بافتهای مختلف را بهبود بخشد. این مطالعه با هدف بررسی اثر حفاظتی عصاره دانه پیاز بر روی تغییرات هیستوپاتولوژیک اپیدیدیم موشهایی که توسط استرپتوزوتوسین دیابتی شدند، اجرا گردید.
مواد و روشها: در این مطالعه تجربی، 50 سر موش (رت) بالغ نر با نژاد ویستار به 5 گروه (هر گروه 10 سر) تقسیم شدند. گروههای 1 و 2 شامل رتهای دیابتی بودند که 0.1 سیسی عصاره پیاز را در دوزهای 200 و 400 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن از طریق گاواژ معده روزانه دریافت میکردند. گروه 3 (به عنوان گروه کنترل) شامل رتهای سالم بودند که آب و غذای معمولی را به مدت 4 هفته دریافت میکردند. گروه 4 شامل رتهای دیابتی غیر درمانی بودند که مقدار 60 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن استرپتوزوتوسین به صورت درون صفاقی دریافت کردند و با FBS بیشتر از 20 میلی گرم بر دسی لیتر به عنوان دیابت در نظر گرفته شدند. گروه 5 هم شامل رت های دیابتی میشدند که روزانه انسولین را با مقدار دوز 3 واحد بر 100 گرم به ازای وزن بدن از طریق تزریق زیر جلدی دریافت میکردند. ساختار مورفولوژیکی و بافتشناسی اپیدیدیم در گروههای مختلف مورد ارزیابی قرار گرفت.
یافته ها: نتایج نشان داد که پارامترهای بافتشناسی در موشهای صحرایی دیابتی که دریافت کننده عصاره پیاز بودند، به طور قابل توجهی بهبود یافت. تجویز هر دو دوز 200 و400 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن توانست قطر اپیتلیوم را افزایش و ضخامت بافت فیبروماسکولار را به طور معنیدار کاهش دهد. همچنین دادهها مشخص کرد که قطر توبول و لومن در گروههای تحت تیمار عصاره پیاز تغییر قابل توجهی نکرد.
نتیجهگیری: یافته های ما نشان داد که عصاره دانه پیاز میتواند به عنوان یک عامل حفاظتی در مقابل اثرات مضر دیابت بر روی سیستم تولید مثلی مردان مبتلا به دیابت مفید باشد.
نوع مقاله:
پژوهشی اصيل |
موضوع مقاله:
ناباروری دریافت: 1400/5/17 | پذیرش: 1400/5/17 | انتشار: 1400/5/17
ارسال پیام به نویسنده مسئول