مقدمه: سندرم تخمدان پلی‌سیستیک یک از شایع‌ترین اختلالات هیپرآندروژنیک در سنین باروری می‌باشد. در افراد مبتلا به این بیماری، مقاومت به انسولین، هیپرانسولینمی و هیپرآندروژنیسم دیده می‌شود. طبق آمار حدود 50 الی 70 درصد زنان با این سندرم درجات متفاوتی از مقاومت به انسولین دارند که از نظر سلامت عمومی این افراد حائز اهمیت خاص می‌باشد. هدف از این مطالعه، بررسی شیوع مقاومت به انسولین در تعدادی از بیماران دچار سندرم تخمدان پلی‌سیستیک مراجعه کننده به بیمارستان تخصصی صارم در سال 1399 بود.
مواد و روش ها: این مطالعه یک پژوهش توصیفی-مقطعی است که در سال 1399 در بیمارستان فوق تخصصی صارم با روش  نمونه‌گیری در دسترس از بین بیماران مبتلا به سندرم تخمدان پلی‌سیستیک با محدوده سنی 27 تا 30 سال مراجعه کننده به درمانگاه تخصصی ناباروری انجام شد. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از آمار توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. 
یافته ها: تعداد 162 نفر بیمار که سندرم تخمدان پلی‌سیستیک در سونوگرافی داشتند، وارد این مطالعه شدند. آزمایش بررسی مقاومت به انسولین با یک روش ثابت در 87 نفر از آن ها انجام شد و مابقی به دلیل عدم تکمیل پرونده از مطالعه حذف گردیدند. در این پژوهش، شیوع مقاومت به انسولین در بیماران 69.3 درصد بود.
نتیجه‌گیری: شیوع مقاومت به انسولین در بیماران دچار سندرم تخمدان پلی‌کیستیک در این مطالعه تقریباً مطابق با حداکثر آمار ارایه شده در مطالعات قبلی بود و لازم است این نکته در درمان این بیماران مورد توجه قرار گیرد.