Nazempour A, Saremi A. Evaluation of clomiphene citrate therapy on fertility success rate in infertile patients with ovulatory factors in Sarem hospital 1394-1396. SJMR 2020; 5 (2) :75-81
URL:
http://saremjrm.com/article-1-133-fa.html
ناظم پور آناهیتا، صارمی ابوطالب. بررسی اثر میزان موفقیت کلومیفن در باروری خانمهای نابارور با فاکتور تخمدانی در بیمارستان صارم از 1394 تا پایان 1396. مجله تحقيقات پزشكي صارم. 1399; 5 (2) :75-81
URL: http://saremjrm.com/article-1-133-fa.html
1- مرکز تحقیقات باروری و ناباروری صارم، بیمارستان فوق تخصصی صارم، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران. ، aninzm@yahoo.com
2- مرکز تحقیقات باروری و ناباروری صارم، مرکز تحقیقات سلولی و مولکولی صارم، بیمارستان فوق تخصصی صارم، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران.
چکیده: (4032 مشاهده)
اهداف: عامل تخمدانی یکی از شایعترین علل ناباروری در زوجها بوده و روشهای درمانی مختلفی برای درمان آن اتخاذ گردیده اند. داروی کلومیفن در این افراد یکی از روشهای سالم، کم هزینه و با پاسخ دهی موثر می باشد. این دارو با یا بدون گنادوتروپینها و روش IUI (Intra Uterine Insemination) در زوجین نابارور (Infertile) و کم بارور (Subfertile) همراه با فاکتور تخمدانی و سلامت در محور هیپوتالاموس- هیپوفیز-تخمدان استفاده میشود. هدف از انجام این مطالعه، بررسی میزان موفقیت این دارو در خانمهای نابارور با عامل تخمدانی است که منجر به نتیجه مثبت گردد. نتیجه مثبت شامل بارداریها با تایید تست βhCG، انجام سونوگرافی واژینال و دیدن ساک حاملگی داخل حفره رحم است. بنابراین، نتایج این تحقیق میتواند در تصمیم گیری پزشک برای ادامه درمان موثر و مفید واقع شود.
روش ها: این بررسی به صورت یک مطالعه ی مقطعی گذشتهنگر است که نتایج حاصل از درمان با کلومیفن با یا بدون IUI در تعداد 785 بیمار مراجعه کننده به کلینیک IVF بیمارستان فوق تخصصی صارم با فاکتور تخمدانی در طی سالهای 1394 تا 1396 بررسی شد. سطوح هورمونهایی از قبیل: هورمون محرک تیروئید (TSH)، هورمون محرک فولیکول (FSH)، هورمون لوتئیزکننده (LH)، استرادیول (E2)، پرولاکتین (PRL) و هورمون آنتی مولارین (AMH) در روز سوم سیکل قاعدگی مورد سنجش قرار گرفت و سپس داروی کلومیفن تجویز شد. در تمامی بیماران، آزمایش اسپرموگرام در دو نوبت انجام شد که بعد از فرآیند اسپرم سازی (Capacitation) نتیجه بررسی نرمال بود.
یافته ها: نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که بین نوع قاعدگی و پروتکل درمان مورد استفاده برای بیماران مورد مطالعه هیچ رابطه معنیداری از نظر آماری وجود نداشت (109/0=P). همچنین، بین وجود آکنه و هیرسوتیسم در بیماران و نوع پروتکل درمانی رابطه معنی داری مشاهده نشد (به ترتیب: 281/0=P، 232/0=P). در این مطالعه، هیچ ارتباط معنیداری از نظر آماری بین نوع درمان کلومیفن یا کلومیفن همراه با IUI و سطح هورمونهای LH (783/0=P)، FSH (516/0=P)، AMH (679/0=P) و PRL (345/0=P) و همچنین بین متغیر شاخص توده ی بدنی (BMI) با نوع درمان بیمار رابطه معنیداری دیده نشد (584/0=P). درمان با کلومیفن به تنهایی نتیجه معنیداری را در موفقیت نتایج حاملگی به همراه نداشت، اما در پروتکل درمان با کلومیفن و IUI، تعداد 127 مورد حاملگی مثبت وجود داشت که 3 درصد آنها خارج رحمی (Ectopic pregnancy) و 5 درصد آنها منجر به سقط شد. در نهایت، 124 مورد منجر به تولد نوزاد زنده گردید که بر اساس نتایج حاصل از آنالیز آماری این رابطه معنی دار بود (036/0=P).
نتیجهگیری: کلومیفن به عنوان یک داروی کم عارضه، کم هزینه و در دسترس میتواند به عنوان یک گزینه مناسب در درمان بیماران نابارور با عامل تخمدانی در ترکیب با روش درمانی IUI به کار گرفته شود.
نوع مقاله:
پژوهشی کوتاه |
موضوع مقاله:
تولیدمثل دریافت: 1397/9/28 | پذیرش: 1399/1/8 | انتشار: 1399/1/8
ارسال پیام به نویسنده مسئول