مرکز تحقیقات باروری و ناباروری صارم، بیمارستان صارم، تهران، ایران ، dr.mosadegh.homeira@gmail.com
چکیده: (4201 مشاهده)
اهداف: پرهاکلامپسی یکی از علل عمده مرگومیر مادران به شمار میآید. هدف این مطالعه بررسی اپیدمیولوژیک و عوارض جنینی و مادری در بیماران پرهاکلامپسی بود.
مواد و روشها: پروندههای ۱۹۵ بیمار پرهاکلامپسی که از سال ۱۳۹۵-۱۳۹۰ در بیمارستان فوق تخصصی صارم تهران بستری بودند بررسی و اطلاعات لازم در چکلیستهای از پیش تهیهشده ثبت شد.
یافتهها: از کل بیماران، ۶۳/۹% بدون علامت بالینی مانند افت هوشیاری، درد اپیگاستر، سردرد و تشنج بودند. موردی از مرگ مادری مشاهده نشد و تنها یک مورد مرگ داخل رحمی IUFD)) در سوابق موجود بود. عوارض مادری در بیماران مشاهده شد. عوارض جنینی در ۲۶/۲% بیماران گزارش شد. سندروم آنتیفسفولیپید در ۳/۱% مادران عارضهدار در مقایسه با ۱% مادران بدون عارضه مشاهده شد (۰/۰۰۱=p). میانگین گلوتامیک- اگزالواستیکترانسآمیناز سرمی (SGOT) در بیماران با عوارض مادری ۴۹/۵ و در گروه بدون عوارض ۲۶/۹۴ بود (۰/۰۴۳=p)، در حالی که میانگین گلوتامیک- پیرویکترانسآمیناز سرمی (SGPT) در مادران عارضهدار ۶۰/۱۳ و در مادران بدون عارضه ۲۳/۸۷ بود (۰/۰۰۱=p). میانگین لاکتاتدهیدروژناز در مادران عارضهدار ۲۲۳۵/۳۸ و در مادران بدون عارضه ۳۸۴/۶۱ بود. در بیماران دارای عوارض جنینی میزان لاکتاتدهیدروژناز ۳۸۵/۳۵ و در موارد بدون عارضه ۳۷۵/۰۲ بود.
نتیجهگیری: سطح آنزیمهای کبدی و ابتلا به سندروم آنتیفسفولیپید بهعنوان پیشبینیکنندههای عوارض مادری محسوب میشوند، در حالی که سطح لاکتاتدهیدروژناز و علامتداربودن مادر، عوارض مادری و جنینی را پیشبینی میکنند.
نوع مقاله:
گزارش مورد |
موضوع مقاله:
تولیدمثل دریافت: 1397/3/17 | پذیرش: 1397/12/25 | انتشار: 1398/3/25
ارسال پیام به نویسنده مسئول