آموزش و پژوهش به عنوان دو عامل زیربنایی در کی جامعه پویا جهت تسخیر مرزهای دانش می باشند؛ با این پیشینه و رویکرد که از دیرباز نظام آموزشی با تکیه بر نقش محوری مدرس یا مدرسانی بود که اندوخته های عملی و محفوظات علمی خود را عرضه می‌داشتند و در سوی دیگر نوآموزانی بودند که در اثر ممارست در محضر استادان درصدد سودای یادگیری و مهارت بودند. به مرور ایام، بهبود کیفیت عملکرد، بهره‌برداری بهینه و تغییر در رفتار سازمانی ضرورت تحصیلات مقدماتی را آشکار ساخت و در قرون اخیر فراگیری علوم و کسب مهارت‌های لازم در زمینه تخصصی برای کلیه افراد جامعه  یک ضرورت اجتناب‌ناپذیر شد، از این روی آموزش در هر جامعه‌ای به فراخور نیاز، از اهمیت و خاستگاه ویژه ای در امر توسعه کلان برخوردار شد، به این سبب در جوامعی که علوم و فناوری در آن رو به تکامل و پیشرفت بود به موازات روند رشد، اهمیت لزوم آموزش های خاص بیش از پیش ملموس گشت، زیرا که در عرصه رقابت می بایست به‌طور مستمر مجموعه فرایندهای مدیریت دانش مورد توجه و مطمع نظر باشد و سعی سیاست‌گزاران هر جامعه و مللی برای توسعه پایدار علاوه بر بررسی همه جانبه، شناسایی توانایی های بالقوه خود و تکیه بر سرمایه نیروی انسانی آموزش دیده است. بدین ترتیب وظیفه موسسات تمدنی و آموزشی تربیت نیروی انسانی، رفع نیازهای علمی - تخصصی و مهارتی، برنامه ریزی و در نهایت تسهیل زمینه رشد نخبگان جهت فعالیت در بخش پژوهشی کشور است.
آنچه که باعث تکامل و پیشرفت یک جامعه می شود، پژوهش است. نگارنده بر این باور است که در آینده، بهره جستن از یافته های نوین و تکنولوژی جدید در علوم زیستی و به تبع آن در پزشکی، همگام یا حتی پیشروتر از سایر علوم، دستخوش تحولات اساسی تر خواهد شد و چه بسا سرفصل‌های دروس امروز، رشته‌های تحصیلات تخصصی و تکمیلی آینده شوند. از این رو به اقتضای نیاز بشریت، توسعه مرزهای دانش و پیدایش گرایش های جدید را موجب می‌گردد. ناگزیر مباحث پژوهشی- آموزشی نیز در هر فصل و مبحثی، ریزتر و مؤلفه های آن محدودتر، ظریفتر، دقیق‌تر و به سوی «ترین » ها سوق می‌یابند و کشوری در چشم‌انداز راهبردی خود به توسعه پایدار خواهد رسید که با سرمایه گذاری در بخش پژوهش، توجه به تئوری و آراء، بستر سازی آفرینش فنآوری نوین، پرورش ایده و طرح‌های تحقیقاتی و پژوهشی، احداث پارک‌های علم و فناوری و ایجاد شرکت‌های دانش بنیان، زمینه فرآیند تبدیل علم به ثروت را تسهیل و فراهم کند. با این رویکرد، «موسسه علمی، آموزشی و درمانی صارم » تلاش در جهت تحقق چنین ایده‌ها و راهکارهایی را تنها در چارچوب وظایف دولت ندانسته و سعی دارد تا با هزینه کرد در زمینه فعالیت‌های پژوهشی، چهره دیگری از انواع امور خیریه را در قالب «خیریه علمی » گسترش داده و در جهت تعالی و ارتقای زیرساخت‌های مملکت گام بردارد، لذا به‌طور جدی وارد عرصه شده و در تاریخ ۲۷ / ۹/ ۱۳۸۶ ش. بنا به تقاضای شماره ۴۰۵ - ۳۲۶۳ مورخ ۲۵ / ۴/ ۱۳۸۶ و موافقت شورای عالی گسترش آموزش عالی، وزارت علوم تحقیقات و فناوری در جلسه ۲۶ / ۸/ ۱۳۸۶ با تاسیس «مرکز تحقیقات سلولی مولکولی و سلول‌های بنیادی صارم » با سه گروه پژوهشی: تولید مثل، ایمونولوژی و سلولهای بنیادی به صورت موقت و در تاریخ ۳۰ / ۱/ ۱۳۸۹ موافقت قطعی اخذ گردید و در تاریخ ۱۲ / ۳/ ۱۳۸۷ ش. نیز از معاونت تحقیقات و فناوری وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی درخواست مجوز «مرکز تحقیقات باروری و ناباروری صارم » شد که در تاریخ ۲۵ / ۱۲ / ۱۳۹۳ از سوی شورای گسترش دانشگاه های علوم پزشکی کشور، مجوز تاسیس این مرکز تحقیقات نیز اخذ و از سال ۱۳۹۴ رسما فعالیت خود را آغاز کرد و به ایجاد، هدف از تاسیس و سرمایه‌گذاری در مراکز تحقیقاتی مذکور، همگام‌کردن علم و عمل، کمک به استعدادهای توانمند، آموزش تخصصی از طریق تحقیق و تتبع و در غایت تبدیل کشور به هاب دانش و شکستن مرزهای فراتر از فناوری است.