%0 Journal Article %A Khezripour, Zohreh %A Vasegh Rahimparvar, Seyedeh Fatemeh %A Rahmani, Azam %A Nateghi, Mohammad Reza %T Implementation and Different Aspects of Preimplantation Genetic Screening (PGS): A Narrative Review %J Sarem Journal of Medical Research %V 5 %N 4 %U http://saremjrm.com/article-1-203-fa.html %R 10.52547/sjrm.5.4.187 %D 2020 %K Preimplantation Genetic Screening (PGS), Aneuploidy, Pregnancy Outcome, Ovarian Stimulation, Assisted Reproductive Technology (ART)., %X مقدمه: غربالگری ژنتیکی قبل از لانه گزینی (PGS) می‌تواند با افزایش میزان بارداری و کاهش آنوپلوئیدی همراه بوده و به عنوان یک تکنیک تشخیصی در حوزه روش‌‌های کمک‌ باروری (ART) اولویت داشته باشد. PGS اندیکاسیون‌های مختلف و قابل بحث دارد که اولین اندیکاسیون آن، بالا بودن سن مادر است. مرحله بیوپسی ماده ژنتیکی برای انجامPGS می‌تواند از یکی از سه تکنیک؛ بیوپسی ازجسم قطبی، بلاستومر در مرحله کلیواژ و یا تروفواکتودرم در مرحله بلاستوسیت به دست آید. سه پروتکل اخیر برای تحریک کنترل شده تخمدان مورد استفاده قرار می­گیرد: پروتکل آگونیست بلند مدت GnRH، پروتکل آنتاگونیست GnRH و پروتکل تحریک اندک. تکنیک‌های مختلف جهت غربالگری ژنتیکی وجود دارد که اخیرا از تکنیک هیبریداسیون درجا فلورسنت (FISH) برای غربالگری آنوپلوئیدی استفاده می‌شود و همچنین تکنیک‌های دیگر از جمله، هیبریداسیون ژنومیک مقایسه‌ای (aCGH) ، پلی‌مورفیسم تک نوکلئوتیدی (SNP)، واکنش زنجیره پلیمراز ککی (PCR) و تکنولوژی توالی نسل بعدی (NGS) استفاده می‌شود. این مطالعه به مرور روند اجرای PGS و جنبه‌های مختلف این تکنیک برای بهبود پیامدهای بارداری می‌پردازد، همچنین این مطالعه می‌تواند با بیان مزایا و محدودیت‌های این روش، متخصصین این حوزه را در راستای تصمیم‌گیری درست بالینی در جهت پیشنهاد این تکنیک به بیمار، کمک نماید. روش کار: این مطالعه مروری با جستجو در پایگاه اطلاعاتی PubMed، Medline، SID،Scopus و Cochrane Library از سال 2010 تا 2021 برای یافتن مقالات مرتبط با کلمات کلیدی مناسب مانند، غربالگری ژنتیکی قبل از لانه گزینی، آنوپلوئیدی و پروتکل تحریک تخمدان انجام گرفت. مقالات انگلیسی با موضوع تکنیک‌های غربالگری ژنتیکی قبل از لانه گزینی، آنوپلوئیدی، پروتکل تحریک تخمدان وارد مطالعه شدند و در صورت عدم دسترسی به متن کامل مقاله و یا نتایج غیر مرتبط، از مطالعه خارج شدند. یافته ها: بر اساس نتایج مطالعات مختلف، آنوپلوئیدی به عنوان شایع‌ترین اختلال کروموزومی در نظر گرفته می‌شود و شایع‌ترین اختلال یافت شده در جنین‌های مونواسپرمیک در طی درمان IVF است. در موارد افزایش متناوب آنوپلوئیدی در بیماران با سقط راجعه با کاریوتایپ نرمال، غربالگری ژنتیکی قبل از لانه گزینی (PGS) برای بررسی آنوپلوئیدی پیشنهاد می‌شود و تشخیص آنوپلوئیدی قبل از انتقال، میزان سقط را کاهش می‌دهد و میزان بارداری کلینیکال و تولد زنده را افزایش می‌دهد. نتیجه‌گیری: با امکان دسترسی به تکنولوژی کمک باروری و امکان غربالگری اووسیت و انتخاب اووسیت نرمال، این عقیده وجود دارد که میزان تولد کودک نرمال در زوجین افزایش می‌یابد. درمان نازایی روندی هزینه‌بر است و بسیاری از زوجین تحت تاثیر قرار می‌گیرند. از طرفیPGS نیز فرآیندی پرهزینه است. اما اطلاعات سودبخش آن می‌تواند به تصمیم‌گیری‌های بالینی کمک کند و درصورتی که موجب بهبود افزایشی در پیامدهای بارداری و افزایش میزان تولد زنده و کاهش از دست دادن بارداری شود، می‌توان آن را به زوجین پیشنهاد کرد. %> http://saremjrm.com/article-1-203-fa.pdf %P 187-204 %& 187 %! %9 Systematical Review %L A-10-1-94 %+ School of Nursing and Midwifery, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran. %G eng %@ 2251-8215 %[ 2020