اهداف: تحریک تخمک‌گذاری یکی از مراحل اصلی فناوری کمک‌باروری (ART) است. سندروم بیش‌تحریکی تخمدان (OHSS) یک عارضه جدی ناشی از به‌کارگیری چنین روش‌هایی است. بیماران مبتلا به تخمدان پلی‌کیستیک (PCO) در معرض خطر بالاتری برای OHSS هستند. هدف این مطالعه بررسی پیامدهای باروری در بیماران OHSS خفیف و متوسط با زمینه PCO در مقایسه با بیماران غیرمبتلا به PCO بود.
مواد و روش‌ها: در این تحقیق مقطعی گذشته‌نگر، ۳۲۱ بیمار کاندید تزریق درون‌سیتوپلاسمی اسپرم (ICSI) براساس پرونده‌های پزشکی طی ۲ سال در بیمارستان فوق تخصصی صارم شهر تهران بررسی شدند. خصوصیات عمومی بیماران و پارامترهای مربوط به بارروی بین گروه بیماران دارای زمینه PCO و غیرمبتلا به PCO مقایسه شد. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های T و دقیق فیشر با کمک نرم‌افزار SPSS ۱۳ تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: متوسط دوره بستری بیماران مبتلا به PCO و غیرمبتلا به PCO تفاوت معنی‌داری داشت (۰/۰۰۲=p). گروه PCO سطح بالاتری از شدت OHSS در مقایسه با گروه بیماران غیرمبتلا به PCO نشان داد (۰/۰۰۰۱p). میانگین تعداد جنین منتقل‌شده در گروه غیرمبتلا به PCO در مقایسه با گروه PCO تفاوت معنی‌داری داشت (۰/۰۱۵=p). اختلاف معنی‌داری در میزان موفقیت حاملگی بین بیماران PCO (۱۱/۸%) و بیماران غیرمبتلا به PCO (۱۴/۲%) مشاهده نشد (۰/۶۰۲=p).
نتیجه‌گیری: در بیماران مبتلا به OHSS، موفقیت بارداری در کل پایین‌تر از حد معمول است. ابتلا به PCO عامل تعیین‌کننده‌ای در میزان موفقیت بارداری بیماران مبتلا به OHSS نیست و با طول بیشتر درمان OHSS و تعداد جنین‌های منتقل‌شده بیشتر، در افراد دارای زمینه PCO موفقیت باروری تقریباً یکسانی حاصل می‌شود.