دوره 7، شماره 2 - ( 1401 )
دوره 7 شماره 2 صفحات 79-73 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: 0
Ethics code: 0
Clinical trials code: 0
الناز فرقانی1 
، ویدا شفتی* 2
، ویدا شفتی* 2
1- دانشجوی پزشکی، دانشکده پزشکی، واحد تنکابن، دانشگاه آزاد اسلامی، تنکابن، ایران.
2- ویدا شفتی، استادیار زنان و زایمان، دانشکده پزشکی، واحد تنکابن، دانشگاه آزاد اسلامی، تنکابن، ایران. ، vshafti1@gmail.com
2- ویدا شفتی، استادیار زنان و زایمان، دانشکده پزشکی، واحد تنکابن، دانشگاه آزاد اسلامی، تنکابن، ایران. ، vshafti1@gmail.com
چکیده: (928 مشاهده)
مقدمه: اختلالات عملکرد جنسی یک نگرانی مهم برای افراد است و موجب کاهش قابل ملاحظه‌ای در کیفیت زندگی می‌شود. یکی از این اختلالات، اختلال ارگاسمی است. لذا، مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش از راه دور بر بیماران با اختلال ارگاسمی انجام گرفت.
مواد و روش ها: این مطالعه به صورت نیمه تجربی و به روش نمونه‌گیری در دسترس در 80 نفر خانم متاهل به همراه اختلال ارگاسمیک در سال 98 الی 99 در شهر تنکابن-ایران انجام شد. بیماران به دو گروه تقسیم شدند. اعضای یک گروه، آموزش از راه دور و اعضای گروه دیگر تحت آموزش حضوری قرار گرفتند. معیارهای ورود به مطالعه شامل: داشتن شریک جنسی و رضایت به شرکت در مطالعه و اختلالات ارگاسمیک (نمره زیر 80 بر اساس پرسشنامه هالبرت) بود. معیارهای خروج از مطالعه نیز شامل بارداری، مصرف قرص ضدبارداری، اپی‌لپسی، هیپوتیروئیدیسم، فشار خون بالای 140 روی 90، دیابت و افسردگی بود. پرسشنامه‌ای متشکل از دو بخش بر اساس اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه هالبرت طراحی شده و در ابتدای مطالعه و 6 هفته پس از آموزش از راه دور در اختیار افراد مورد مطالعه قرار گرفت. اطلاعات به دست آمده از پرسشنامه‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری کای-دو و تی-تست مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. سطح معنی‌دار بودن برای پژوهش حاضر 0.05 در نظر گرفته شد.
نتایج: بیشترین فراوانی زنان حاضر در مطالعه، متعلق به گروه سنی 18 تا 30 سال با 52.5 درصد و سپس زنان با سن 31 تا 44 سال با 38.8 درصد و در نهایت زنان با سن بالاتر از 44 سال با 8.8 درصد بود.60 درصد زنان حاضر در مطالعه، کمتر از 10 سال و 40 درصد بیش از 10 سال سابقه تأهل داشتند. میانگین ارگاسمیک زنان حاضر در مطالعه در گروه آموزش از راه نزدیک 72.61 با انحراف معیار 28.3 و میانگین همین نمره در گروه آموزش از راه دور 93.41 با انحراف معیار 25.64 بود. طبق آزمون تی-تست جفتی، اختلاف معناداری بین نمره ارگاسمیک بین این دو گروه مشاهده شد و در گروه آموزش از راه دور به طور معناداری نمره ارگاسمیک زنان افزایش پیدا کرد (0.001>p، 4.196-=t). نتایج نشان داد در گروه با آموزش از راه دور، تفاوت معناداری از نظر پراکندگی ارگاسمیک پایین و طبیعی بین زنان با سابقه تأهل کمتر از 10 سال چه قبل از آموزش و چه بعد از آموزش مشاهده نشد. همچنین، مدت زمان تأهل تأثیری بر نمره ارگاسمیک گروه آموزش از راه دور قبل (0.774=p، 1.642=χ2) و بعد از آموزش نداشت (0.874=p، 1.421=χ2). ضمناً، نتایج نشان داد در گروه آموزش از راه نزدیک، تفاوت معناداری از نظر پراکندگی ارگاسمینگ پایین و طبیعی بین زنان با سابقه تأهل کمتر از ده سال و بیشتر مساوی ده سال چه قبل از آموزش و چه بعد از آموزش دیده نشد. این یافته نشان داد مدت زمان تأهل تأثیری بر نمره ارگاسمیک این گروه قبل (0.168=p، 1.102=χ2) و بعد از آموزش نداشت (0.749=p، 0.902=χ2).
نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که آموزش از راه دور می‌تواند در ارتقای سلامت جنسی و بهبود نمره ارگاسمیک زنان موثر باشد.
مواد و روش ها: این مطالعه به صورت نیمه تجربی و به روش نمونه‌گیری در دسترس در 80 نفر خانم متاهل به همراه اختلال ارگاسمیک در سال 98 الی 99 در شهر تنکابن-ایران انجام شد. بیماران به دو گروه تقسیم شدند. اعضای یک گروه، آموزش از راه دور و اعضای گروه دیگر تحت آموزش حضوری قرار گرفتند. معیارهای ورود به مطالعه شامل: داشتن شریک جنسی و رضایت به شرکت در مطالعه و اختلالات ارگاسمیک (نمره زیر 80 بر اساس پرسشنامه هالبرت) بود. معیارهای خروج از مطالعه نیز شامل بارداری، مصرف قرص ضدبارداری، اپی‌لپسی، هیپوتیروئیدیسم، فشار خون بالای 140 روی 90، دیابت و افسردگی بود. پرسشنامه‌ای متشکل از دو بخش بر اساس اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه هالبرت طراحی شده و در ابتدای مطالعه و 6 هفته پس از آموزش از راه دور در اختیار افراد مورد مطالعه قرار گرفت. اطلاعات به دست آمده از پرسشنامه‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری کای-دو و تی-تست مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. سطح معنی‌دار بودن برای پژوهش حاضر 0.05 در نظر گرفته شد.
نتایج: بیشترین فراوانی زنان حاضر در مطالعه، متعلق به گروه سنی 18 تا 30 سال با 52.5 درصد و سپس زنان با سن 31 تا 44 سال با 38.8 درصد و در نهایت زنان با سن بالاتر از 44 سال با 8.8 درصد بود.60 درصد زنان حاضر در مطالعه، کمتر از 10 سال و 40 درصد بیش از 10 سال سابقه تأهل داشتند. میانگین ارگاسمیک زنان حاضر در مطالعه در گروه آموزش از راه نزدیک 72.61 با انحراف معیار 28.3 و میانگین همین نمره در گروه آموزش از راه دور 93.41 با انحراف معیار 25.64 بود. طبق آزمون تی-تست جفتی، اختلاف معناداری بین نمره ارگاسمیک بین این دو گروه مشاهده شد و در گروه آموزش از راه دور به طور معناداری نمره ارگاسمیک زنان افزایش پیدا کرد (0.001>p، 4.196-=t). نتایج نشان داد در گروه با آموزش از راه دور، تفاوت معناداری از نظر پراکندگی ارگاسمیک پایین و طبیعی بین زنان با سابقه تأهل کمتر از 10 سال چه قبل از آموزش و چه بعد از آموزش مشاهده نشد. همچنین، مدت زمان تأهل تأثیری بر نمره ارگاسمیک گروه آموزش از راه دور قبل (0.774=p، 1.642=χ2) و بعد از آموزش نداشت (0.874=p، 1.421=χ2). ضمناً، نتایج نشان داد در گروه آموزش از راه نزدیک، تفاوت معناداری از نظر پراکندگی ارگاسمینگ پایین و طبیعی بین زنان با سابقه تأهل کمتر از ده سال و بیشتر مساوی ده سال چه قبل از آموزش و چه بعد از آموزش دیده نشد. این یافته نشان داد مدت زمان تأهل تأثیری بر نمره ارگاسمیک این گروه قبل (0.168=p، 1.102=χ2) و بعد از آموزش نداشت (0.749=p، 0.902=χ2).
نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که آموزش از راه دور می‌تواند در ارتقای سلامت جنسی و بهبود نمره ارگاسمیک زنان موثر باشد.
شماره‌ی مقاله: 1
نوع مقاله: پژوهشی اصيل |
موضوع مقاله:
بيماری‌های زنان
دریافت: 1401/12/8 | پذیرش: 1401/12/8 | انتشار: 1401/12/8
دریافت: 1401/12/8 | پذیرش: 1401/12/8 | انتشار: 1401/12/8
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |