با توجه به اینکه در زمینه­ی انجماد و نگهداری طولانی مدت اسپرم در گونه­های مختلف پیشرفت­های شایان توجهی صورت گرفته است. اما این فرایند آسیب­های قابل توجهی به سلول اسپرم وارد می­کند. اخیرا مطالعات انجام شده بر چگونگی دخیره­ی طولانی مدت اسپرم در برخی از گونه­ها بدون نیاز به مواد افزودنی خاصی توجه محققین را به خود جلب کرده است. محققین به این نتیجه رسیدند که با درک درست از چگونگی ذخیره­ی اسپرم­ها در اویدوکت می­توان اسپرم­ها را برای مدت زمان بیشتری بدون منجمد کردن نگهداری کرد. این به نفع گونه­هایی است که اسپرم آن­ها پس از انجماد زنده­مانی کمتری داشته و فقط برای مدت چند روز در شرایط مایع می­توان نگهداری کرد. در این میان بیشتر به ترکیباتی تحت عنوان گلیکان­ها در اپیتیلوم اویدوکت و پروتئین­های اتصالی اسپرم به این گلیکان­ها اشاره شده است. در این مقاله به حالت مروری اطلاعات مربوط به مخازن نگهداری اسپرم­ها، نقش این مخازن در عملکرد اسپرم، گلیکان­های شناسایی شده در پستانداران از سایت ­هایgoogle scholar, pub med, andrology, reproduction of domestic animals, biology of reproduction  جمع­آوری گردید. با مطالعه­ی این مطالب به این نتیجه می­رسیم با توجه به اینکه در برخی از گونه­ها اسپرم­ها برای مدت طولانی در دستگاه تناسلی ماده ذخیره می­شوند و بدون حضور جنس نر توانایی تولید نتاج دارند می­توان با مطالعه دقیق مکانیسم­های دخیل و با الهام گرفتن از این وقایع در حفظ ذخایر ژنتیکی برتر و نگهداری اسپرم گونه­هایی که در حال انقراض هستند بدون منجمد کردن موفق بود. 

واژه‌های کلیدی: گلیکان، مخازن اسپرم، اویدوکت، اتصال سلولی

متن کامل [PDF 747 kb]   (2515 دریافت)