دوره 5، شماره 3 - ( 1399 )
دوره 5 شماره 3 صفحات 107-99 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: A-10-1305-1
Ethics code: IR.MODARES.REC.1397.190
Clinical trials code: IRCT20190410043222N1
1- گروه بهداشت باروری و مامایی، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
2- گروه بهداشت باروری و مامایی، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران ، moghaddamb@modares.ac.ir
3- گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
4- تحقیقات باروری و ناباروری صارم، بیمارستان فوق تخصصی صارم، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران.
2- گروه بهداشت باروری و مامایی، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران ، moghaddamb@modares.ac.ir
3- گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
4- تحقیقات باروری و ناباروری صارم، بیمارستان فوق تخصصی صارم، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران.
چکیده: (1950 مشاهده)
اهداف: مادران دارای اضافه وزن، در معرض وزن گیری بیش از حد طی بارداری هستند و وزن گیری غیرطبیعی در بارداری، ارتباط تنگاتنگی با پیامدهای نامطلوب دارد. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر یک دوره تمرینات ورزشی ترکیبی در بارداری بر وزن گیری مادران باردار دارای اضافه وزن انجام شد.
روش ها: این پژوهش از نوع مطالعه مداخله‌ای تجربی به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی، در مراجعین به کلینیک پره‌ناتال بیمارستان صارم در سال‌های 99-98 انجام شد. تعداد 25 نفر از زنان باردار دارای معیارهای ورود به پژوهش به‌صورت تصادفی، در دو گروه مداخله ورزشی (13=تعداد) و کنترل (12=تعداد) قرار گرفتند. فاکتورهایی از قبیل وزن، فشارخون و مشخصات آنتروپومتریک مادران هر دو گروه در هفته‌های 18-16، 29-25 و 37-36 بارداری مورد ارزیابی قرار گرفتند. برنامه ورزشی ترکیبی گروه مداخله از هفته 18-16 تا 37-36 هفته بود. در نهایت، آنالیز داده‌ها با نرم‌افزار SPSS ورژن 21 انجام شد.
یافته ها: طبق نتایج بدست‌آمده بر اساس آنالیز رگرسیون خطی و بررسی تأثیر عوامل مختلف همراه با ورزش (مانند سن، شاخص توده بدنی)، میزان وزن گیری مادران گروه مداخله ورزشی به طور معنی داری بیشتر از مادران گروه کنترل بود (3.80±10.53 کیلوگرم در مقابل 2.93±9.42).
نتیجه‌گیری: با توجه به وزن‌گیری بالاتر مادران در گروه مداخله ورزشی، می‌توان این بالابودن وزن را مربوط به افزایش توده عضلانی این مادران در نتیجه‌ی نوع تمرینات ورزشی دانست. در هرحال، با وجود جدید بودن مطالعه و محدود بودن تعداد مادران تحت مطالعه، لازم است مطالعات وسیع تری در آینده مورد بررسی قرار گیرد.
روش ها: این پژوهش از نوع مطالعه مداخله‌ای تجربی به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی، در مراجعین به کلینیک پره‌ناتال بیمارستان صارم در سال‌های 99-98 انجام شد. تعداد 25 نفر از زنان باردار دارای معیارهای ورود به پژوهش به‌صورت تصادفی، در دو گروه مداخله ورزشی (13=تعداد) و کنترل (12=تعداد) قرار گرفتند. فاکتورهایی از قبیل وزن، فشارخون و مشخصات آنتروپومتریک مادران هر دو گروه در هفته‌های 18-16، 29-25 و 37-36 بارداری مورد ارزیابی قرار گرفتند. برنامه ورزشی ترکیبی گروه مداخله از هفته 18-16 تا 37-36 هفته بود. در نهایت، آنالیز داده‌ها با نرم‌افزار SPSS ورژن 21 انجام شد.
یافته ها: طبق نتایج بدست‌آمده بر اساس آنالیز رگرسیون خطی و بررسی تأثیر عوامل مختلف همراه با ورزش (مانند سن، شاخص توده بدنی)، میزان وزن گیری مادران گروه مداخله ورزشی به طور معنی داری بیشتر از مادران گروه کنترل بود (3.80±10.53 کیلوگرم در مقابل 2.93±9.42).
نتیجه‌گیری: با توجه به وزن‌گیری بالاتر مادران در گروه مداخله ورزشی، می‌توان این بالابودن وزن را مربوط به افزایش توده عضلانی این مادران در نتیجه‌ی نوع تمرینات ورزشی دانست. در هرحال، با وجود جدید بودن مطالعه و محدود بودن تعداد مادران تحت مطالعه، لازم است مطالعات وسیع تری در آینده مورد بررسی قرار گیرد.
واژه‌های کلیدی: تمرینات ورزشی ترکیبی، بارداری، وزن گیری، اضافه وزن.
نوع مقاله: پژوهشی اصيل |
موضوع مقاله:
مراقبت‌های بارداری
دریافت: 1399/11/30 | پذیرش: 1400/3/25 | انتشار: 1400/3/25
دریافت: 1399/11/30 | پذیرش: 1400/3/25 | انتشار: 1400/3/25
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |