دوره 5، شماره 1 - ( 1399 )                   دوره 5 شماره 1 صفحات 47-42 | برگشت به فهرست نسخه ها

Research code: SAFIR/23009603
Ethics code: IR.IUMS.REC.1396. 23099608822
Clinical trials code: IRCT20190902044667N1


XML English Abstract Print


1- مرکز تحقیقات باروری و ناباروری صارم، بیمارستان فوق تخصصی صارم، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران. ، Dr.karamnia@sarem.org
2- مرکز تحقیقات باروری و ناباروری صارم، مرکز تحقیقات سلولی و مولکولی صارم، بیمارستان فوق تخصصی صارم، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران.
چکیده:   (2237 مشاهده)
اهداف: تجویز نامناسب آنتی‌بیوتیک‌ علاوه بر افزایش هزینه‌ و واکنش‌های دارویی، موجب گسترش عفونت‌های مقاوم باکتریایی می‌گردد. برخی مطالعات، تجویز آنتی‌بیوتیک قبل از عمل را در کاهش عفونت عمل جراحی موثر دانسته‌اند. بررسی‌های دیگر نشان داده اند که تجویز یک دوز و سه دوز آنتی‌بیوتیک بعد از عمل تفاوتی با هم ندارد. با توجه به نبود توافق مشترک در مصرف یا عدم مصرف آنتی بیوتیک بعد از عمل، مطالعه حاضر با هدف تعیین کارایی تجویز آنتی‌بیوتیک بعد از عمل جراحی سزارین انتخابی، در کاهش میزان عفونت انجام گردید.
مواد و روش ها: در این کارآزمایی بالینی تصادفی، 63 بیمار کاندید عمل سزارین انتخابی، یک دوز آنتی‌بیوتیک (سفازولین، 2 گرم، تزریقی وریدی) یک ساعت قبل از جراحی دریافت کردند. سپس به صورت تصادفی به دوگروه تقسیم شدند. گروه تداخل (37 نفر)، سه دوز آنتی‌بیوتیک (سفازولین، 2 گرم هر 6 ساعت، تزریقی وریدی) دریافت کردند، درحالیکه گروه شاهد (26 نفر) هیچگونه آنتی‌بیوتیکی بعد از عمل دریافت نکردند.
بیماران تا 40 روز پس از جراحی پیگیری شدند و تاثیر این دو روش در پیشگیری از عفونت بررسی گردید.
یافته‌ها: گروه تداخل با گروه شاهد در هیچکدام از پارامترهای سن، وزن، قد و شاخص توده بدنی، تفاوت آماری معنی داری نداشتند. همچنین تفاوت معنی داری بین میزان عفونت بعد از سزارین بین گروه دریافت کننده      آنتی بوتیک با گروه شاهد دیده نشد (P>0.05).
 بحث و نتیجه‌گیری: یافته‌های این مطالعه نشان داد که دریافت آنتی‌بیوتیک پس از جراحی سزارین تاثیری در پیشگیری از عفونت جراحی ندارد.
متن کامل [PDF 773 kb]   (683 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشی اصيل | موضوع مقاله: زايمان
دریافت: 1399/11/26 | پذیرش: 1399/11/26 | انتشار: 1399/11/26

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.