TY - JOUR T1 - Evaluation of clomiphene citrate therapy on fertility success rate in infertile patients with ovulatory factors in Sarem hospital 1394-1396 TT - بررسی اثر میزان موفقیت کلومیفن در باروری خانم‌های نابارور با فاکتور تخمدانی در بیمارستان صارم از 1394 تا پایان 1396 JF - saremjm JO - saremjm VL - 5 IS - 2 UR - http://saremjrm.com/article-1-133-fa.html Y1 - 2020 SP - 75 EP - 81 KW - Clomiphene KW - Ovulatory factors KW - Infertility KW - Subfertility KW - Protocol. N2 - اهداف: عامل تخمدانی یکی از شایع­ترین علل ناباروری در زوج­ها بوده و روش­های درمانی مختلفی برای درمان آن اتخاذ گردیده اند. داروی کلومیفن در این افراد یکی از روش­های سالم، کم هزینه و با پاسخ دهی موثر می باشد. این دارو با یا بدون گنادوتروپین­ها و روش IUI (Intra Uterine In­semination) در زوجین نابارور (­Infertile­) و کم بارور (Subfertile) همراه با فاکتور تخمدانی و سلامت در محور هیپوتالاموس- هیپوفیز-تخمدان استفاده می­شود. هدف از انجام این مطالعه، بررسی میزان موفقیت این دارو در خانم­های نابارور با عامل تخمدانی است که منجر به نتیجه مثبت گردد. نتیجه مثبت شامل بارداری­ها با تایید تست βhCG، انجام سونوگرافی واژینال و دیدن ساک حاملگی داخل حفره رحم است. بنابراین، نتایج این تحقیق می­تواند در تصمیم گیری پزشک برای ادامه درمان موثر و مفید واقع شود. روش ها: این بررسی به صورت یک مطالعه ی مقطعی گذشته­نگر است که نتایج حاصل از درمان با کلومیفن با یا بدون IUI در تعداد 785 بیمار مراجعه کننده به کلینیک IVF بیمارستان فوق تخصصی صارم با فاکتور تخمدانی در طی سال­های 1394 تا 1396 بررسی شد. سطوح هورمون‌هایی از قبیل: هورمون محرک تیروئید (TSH)، هورمون محرک فولیکول (FSH)، هورمون لوتئیزکننده (LH)، استرادیول (E2)، پرولاکتین (PRL) و هورمون آنتی مولارین (AMH) در روز سوم سیکل قاعدگی مورد سنجش قرار گرفت و سپس داروی کلومیفن تجویز شد. در تمامی بیماران، آزمایش اسپرموگرام در دو نوبت انجام شد که بعد از فرآیند اسپرم سازی (Capacitation) نتیجه بررسی نرمال بود. یافته ها: نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که بین نوع قاعدگی و پروتکل درمان مورد استفاده برای بیماران مورد مطالعه هیچ رابطه معنی­داری از نظر آماری وجود نداشت (109/0=P). همچنین، بین وجود آکنه و هیرسوتیسم در بیماران و نوع پروتکل درمانی رابطه معنی ­داری مشاهده نشد (به ترتیب: 281/0=P، 232/0=P). در این مطالعه، هیچ ارتباط معنی­داری از نظر آماری بین نوع درمان کلومیفن یا کلومیفن همراه با IUI و سطح هورمون­های LH (783/0=P)، FSH (516/0=P)، AMH (679/0=P) و PRL (345/0=P) و همچنین بین متغیر شاخص توده ی بدنی (BMI) با نوع درمان بیمار رابطه معنی­داری دیده نشد (584/0=P). درمان با کلومیفن به تنهایی نتیجه معنی­داری را در موفقیت نتایج حاملگی به همراه نداشت، اما در پروتکل درمان با کلومیفن و IUI، تعداد 127 مورد حاملگی مثبت وجود داشت که 3 درصد آن­ها خارج رحمی (Ectopic pregnancy) و 5 درصد آن­ها منجر به سقط شد. در نهایت، 124 مورد منجر به تولد نوزاد زنده گردید که بر اساس نتایج حاصل از آنالیز آماری این رابطه معنی دار بود (036/0=P). نتیجه‌گیری: کلومیفن به عنوان یک داروی کم عارضه، کم هزینه و در دسترس می­تواند به عنوان یک گزینه مناسب در درمان بیماران نابارور با عامل تخمدانی در ترکیب با روش درمانی IUI به کار گرفته شود. M3 10.52547/sjrm.5.2.75 ER -