اهداف: رضایت‌مندی شغلی کارکنان هر سازمان، تاثیر بسزایی بر عملکردهای فردی، عملکرد کلی سازمان، رضایت‌مندی مراجعه‌کنندگان و بهبود کیفیت فرآیندهای سازمانی دارد. هدف این مطالعه، بررسی تاثیر وضعیت اجتماعی- فرهنگی، ویژگی‌های فردی،‌ وضعیت اقتصادی- معیشتی و سطح کیفیت زندگی بر میزان رضایت‌مندی شغلی کارکنان بیمارستان فوق تخصصی صارم شهر تهران بود.
مواد و روش‌ها: این مطالعه توصیفی- تحلیلی در سال ۱۳۹۳ روی ۲۰۰ نفر از کارکنان بیمارستان فوق تخصصی صارم شهر تهران انجام شد. برای دستیابی به اطلاعات از روش سرشماری و مطالعه اسناد و مدارک استفاده شد. ابزار گردآوری داده‌ها پرسش‌نامه استاندارد رضایت شغلی بود. داده‌ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون در نرم‌افزار SPSS ۲۲ تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌‌ها: بین سن، میزان تحصیلات، رشته تحصیلی، سرپرستی خانواده، تعداد افراد شاغل، وضعیت منزل مسکونی و میزان درآمد ماهیانه با رضایت‌مندی کلی همبستگی معنی‌داری وجود نداشت (۰۵/۰p>)، در حالی که بین وضعیت تاهل و تعداد افراد تحت تکفل با رضایت‌مندی کلی همبستگی معنی‌داری مشاهده شد (۰۵/۰p<). بین نمرات کلی عامل پایگاه اجتماعی- فرهنگی با رضایت‌مندی شغلی و همچنین بین نمرات کلی متغیرهای ویژگی‌های فردی با رضایت‌مندی شغلی همبستگی معنی‌داری وجود داشت (۰۵/۰p<)، در حالی که بین نمرات کلی وضعیت اقتصادی- معیشتی فرد و همچنین نمرات کلی کیفیت زندگی با رضایت شغلی همبستگی معنی‌داری مشاهده نشد (۰۵/۰p>).
نتیجه‌گیری: دو عامل پایگاه اجتماعی- فرهنگی و ویژگی‌های فردی بیشترین تاثیر را روی رضایت‌مندی کلی کارکنان بیمارستان فوق تخصصی صارم شهر تهران دارند، در حالی که وضعیت اقتصادی- معیشتی و کیفیت زندگی روی رضایت‌مندی کلی آنها تاثیری ندارند.