مشخصات بیماران: واژینوپلاستی لاپاراسکوپیک با تکنیک Modified Vecchietti  روشی نوین در درمان آژنزی واژن است. در این روش از ترکیب دیلاتاسیون و جراحی بدون گرافت استفاده می‌شود. این تکنیک در سال ۱۹۹۲ میلادی برای اولین‌بار در جهان ابداع شده است و در سال ۱۳۸۸ شمسی برای اولین‌بار در ایران در بیمارستان فوق تخصصی صارم مورد استفاده قرار گرفته است. تعداد ۹ بیمار مبتلا به آژنزی واژن پس از بررسی‌های اولیه و تشخیص قطعی سندروم مایر- راکی‌تانسکی و کاستر-‌ هاوسر، در فاصله بین سال‌های ۱۳۸۸ تا ۱۳۹۳ شمسی تحت جراحی واژینوپلاستی به روش Modified Vecchietti قرار گرفتند و نتایج جراحی آنها به‌همراه پیامدهای بعدی از جمله رضایت‌مندی جنسی مورد پیگیری و مطالعه قرار گرفت. تنها ۲ نفر از ۹ مورد مشخصاً از طول واژن خود به‌دلیل عدم داشتن ارتباط جنسی طبیعی، مستقیماً شکایت داشتند. میانگین نرمال عمل این افراد در حدود ۲ساعت و ۸دقیقه بود و میانگین طول واژن آنها حدود ۵/۶سانتی‌متر بود که براساس آخرین پیگیری‌های بیماران، حداقل افزایش طول واژن در این افراد ۳سانتی‌متر و بیشترین افزایش طول به‌دست‌آمده، در حد ۱۰سانتی‌متر بود. میانگین زمان بستری در بیمارستان ۳/۷ روز بود.
نتیجه‌گیری: در مجموع تکنیک فوق در مقایسه با سایر روش‌های واژینوپلاستی، کم‌عارضه‌تر و در عین حال موثرتر است و به‌دلیل عدم استفاده از پیوند، عوارض پیوند در این بیماران دیده نمی‌شود.