اهداف: حداقل ۱۵% موارد حاملگی که تشخیص داده می‌شوند، به‌صورت خودبه‌خودی سقط می‌شوند. واژگونی‌های کروموزومی به‌عنوان نوعی بازآرایی کروموزومی می‌تواند منجر به سقط جنین و یا تولد نوزاد با ناهنجاری شود. هدف این مطالعه بررسی شیوع واژگونی کروموزومی پری‌سنتریک و پاراسنتریک در بیماران دارای سابقه سقط بود.
مواد و روش‌ها: این مطالعه توصیفی روی ۲۲۹۹ زوج که طی سال‌های ۱۳۸۵ تا ۱۳۹۳ به‌دلیل سابقه وقوع یک سقط یا بیشتر به بیمارستان فوق تخصصی صارم شهر تهران مراجعه کرده بودند، انجام شد. بررسی ساختار کروموزوم‌های اتوزومی و جنسی با استفاده از لنفوسیت‌های T و روش‌های استاندارد G بندینگ با قدرت تفکیک بالا و C بندیگ انجام شد.
یافته‌ها: واژگونی کروموزومی در ۴۹ (۲/۱%) بیمار مشاهده شد. واژگونی پری‌سنتریک حول سانترومر ناحیه p۱۱.۲q۱۳ کروموزوم ۹ در ۲۹ بیمار (۱/۲۶%) وجود داشت. همچنین، واژگونی پری‌سنتریک در ناحیه هتروکروماتین حول سانترومر کروموزوم ۱، در ناحیه هتروکروماتین کروموزوم Y و ناحیه سانترومر کروموزوم ۲، هر کدام در یک بیمار مشاهده شدند. واژگونی‌های کروموزومی در ناحیه یوکروماتین دیگر کروموزوم‌های اتوزومی در کروموزوم‌های ۱، ۵، ۸، ۱۱ و ۱۲ از نوع پری‌سنتریک و در کروموزوم‌های ۳، ۶، ۷، ۸ و ۱۲ از نوع پاراسنتریک بودند (۰/۴۴%).
نتیجه‌گیری: شیوع واژگونی‌های کروموزومی پری‌سنتریک و پاراسنتریک در بیماران دارای سابقه سقط، ۲/۱% است. همچنین، شیوع واژگونی پری‌سنتریک کروموزوم ۹ در نواحی p۱۱.۲q۱۳، ۱/۲۶% است که با میزان شیوع آن در جمعیت طبیعی مشابه است و بنابراین نمی‌تواند علت سقط باشد.