دوره 5، شماره 3 - ( 1399 )
دوره 5 شماره 3 صفحات 147-142 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- مرکز تحقیقات باروری و ناباروری صارم، بیمارستان فوق تخصصی صارم، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران.
2- پژوهشکده سلولی- مولکولی و سلول‌های بنیادی صارم، بیمارستان فوق تخصصی صارم، تهران، ایران.
3- دکتری تخصصی بیولوژی تولیدمثل، مرکز تحقیقات گامتوژنزیس دانشگاه علوم پزشکی کاشان، کاشان، ایران و مرکز تحقیقات باروری و ناباروری صارم، بیمارستان فوق تخصصی صارم، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران.
2- پژوهشکده سلولی- مولکولی و سلول‌های بنیادی صارم، بیمارستان فوق تخصصی صارم، تهران، ایران.
3- دکتری تخصصی بیولوژی تولیدمثل، مرکز تحقیقات گامتوژنزیس دانشگاه علوم پزشکی کاشان، کاشان، ایران و مرکز تحقیقات باروری و ناباروری صارم، بیمارستان فوق تخصصی صارم، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران.
چکیده: (2130 مشاهده)
مقدمه: حاملگی خارج رحمی به لانه گزینی جفت در محلی غیر از حفره رحم اطلاق می شود و شایع ترین علت مرگ و میر زنان باردار در سه ماهه اول بارداری میباشد. با توجه به اهمیت این موضوع و عوارض ناشی از آن، مطالعه ی حاضر با هدف بررسی شیوع حاملگی خارج رحمی و ریسک فاکتورهای مربوط به آن در بیمارستان فوق تخصصی صارم طرح ریزی و اجرا گردید.
روش: این پژوهش یک مطالعه ی توصیفی-مقطعی گذشتهنگر است که طی آن 149 پرونده ی بیمار مراجعه کننده به بیمارستان فوق تخصصی صارم از سال 1385 لغایت 1397 مورد مطالعه قرار گرفت و اطلاعات به دست آمده با نرم افزار SPSS ورژن 22 تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها: نتایج این تحقیق بر اساس سوابق بیماری حاملگی خارج رحمی نشان داد که از تعداد کل نمونه ها، گراوید بارداری در بارداری اول 40.7 درصد، در بارداری دوم 59.3 درصد و سابقه ی سقط 9.4 درصد گزارش شد. در این مطالعه، بیماران سابقه ی سقط و نازایی را ذکر نکردند و اکثر آن ها روشی برای جلوگیری از بارداری نداشتند. از بیماران مورد بررسی، 4.7 درصد سابقه ی عمل جراحی روی لوله رحمی و 47 درصد سابقه ی جراحی شکمی یا لگنی داشتند. لوله ها بیشترین محل درگیری و سمت راست بیشترین طرف درگیری را به خود اختصاص داد. علائم بالینی بیماران شامل درد شکم و خونریزی واژینال بوده و روش درمانی عمده‌ی بیماران نیز لاپاراسکوپی بود.
نتیجه‌گیری: با توجه به یافته های بدست آمده به نظر می رسد جراحی شکمی یا لگنی می تواند عوارضی از جمله حاملگی خارج رحمی را در پی داشته باشد و این نکته در انجام سزارین انتخابی قابل تأمل است.
روش: این پژوهش یک مطالعه ی توصیفی-مقطعی گذشتهنگر است که طی آن 149 پرونده ی بیمار مراجعه کننده به بیمارستان فوق تخصصی صارم از سال 1385 لغایت 1397 مورد مطالعه قرار گرفت و اطلاعات به دست آمده با نرم افزار SPSS ورژن 22 تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها: نتایج این تحقیق بر اساس سوابق بیماری حاملگی خارج رحمی نشان داد که از تعداد کل نمونه ها، گراوید بارداری در بارداری اول 40.7 درصد، در بارداری دوم 59.3 درصد و سابقه ی سقط 9.4 درصد گزارش شد. در این مطالعه، بیماران سابقه ی سقط و نازایی را ذکر نکردند و اکثر آن ها روشی برای جلوگیری از بارداری نداشتند. از بیماران مورد بررسی، 4.7 درصد سابقه ی عمل جراحی روی لوله رحمی و 47 درصد سابقه ی جراحی شکمی یا لگنی داشتند. لوله ها بیشترین محل درگیری و سمت راست بیشترین طرف درگیری را به خود اختصاص داد. علائم بالینی بیماران شامل درد شکم و خونریزی واژینال بوده و روش درمانی عمده‌ی بیماران نیز لاپاراسکوپی بود.
نتیجه‌گیری: با توجه به یافته های بدست آمده به نظر می رسد جراحی شکمی یا لگنی می تواند عوارضی از جمله حاملگی خارج رحمی را در پی داشته باشد و این نکته در انجام سزارین انتخابی قابل تأمل است.
واژه‌های کلیدی: حاملگی خارج رحمی، شیوع، عوامل خطر، بیمارستان.
نوع مقاله: پژوهشی اصيل |
موضوع مقاله:
بيماری‌های زنان
دریافت: 1398/5/23 | پذیرش: 1400/5/17 | انتشار: 1400/5/17
دریافت: 1398/5/23 | پذیرش: 1400/5/17 | انتشار: 1400/5/17
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |